بی کار شدن اپراتورهای آسانسور
بی کار شدن اپراتورهای آسانسور از اینجا شروع شد که در سال ۱۹۲۰ میلادی , همزمان ۱۷ هزار اپراتور آسانسور درسراسر آمریکا اعتصاب می‌کند و تمام سیستم کاری و اداری آمریکا فلج میشه . دلیل اعتصابشون هم حقوق پایینی بود که می گرفتن و درخواست افزایش حقوق داشتن و سر کار برنمی‌گشتن .
دولت و سازمان‌ها هم مجبور میشدند که حقوقشون رو اضافه کنن که سریع‌تر به کارشون برگردن. دوباره سال ۱۹۲۵ اعتصاب میکنن, سال ۱۹۳۰ اعتصاب میکنن و خلاصه هر چند مدتی یک بار اینها درخواست افزایش حقوق میدن و تا جایی پیش میرن که میگن که ما اصلا بیشتر از ۴۰ ساعت در هفته کار نمیکنیم . و این تبدیل میشه به یکی از بزرگترین معضلات کشور آمریکا ,چرا که اغلب به اداره‌های آمریکا در برج‌ها و آسمان خراش‌های بزرگ قرار دارند و وقتی که اپراتورهای آسانسور کار نکنند عملاً تمام ادارات تعطیل میشه و کسی نمیتونه بره سر کار.
سازمان‌ها در ظاهر با لبخند با این اعتصابات کنار میان و حقوق‌ها رو کم کم افزایش میدن , اما همزمان اون طرف مشغول ساخت و تست آسانسورهای اتوماتیک میشن. حالا چند سال طول میکشه آسانسورهای اتوماتیک کامل میشه و اینها منتظر یک فرصت مناسب می‌مونن.
سال ۱۹۴۵ یکی از بزرگترین اعتصابات آمریکا توی همه شغل‌ها اتفاق میفته و کل شهرهای بزرگ آمریکا تعطیل میشن . ارگان‌ها از این فرصت استفاده می‌کنند و در کل ساختمان‌های بزرگ آمریکا آسانسور اتوماتیک نصب میکنن .
اینطوری میشه که یک شبه شغلی به اسم اپراتور آسانسور کلاً از بین میره و چند ده هزار نفر از کار بیکار میشن.